Aile Ger(ç)eği…
Âileler zenginleşti dev(!) oldu
Çocuklar ayrılıp ayrı ev oldu!
Öz irâdemizle biz yaptık bunu
Gerçeği söylemek bir görev oldu…
X X X
İçiçeyken mâsûmâne kopanlar
Serbestliği tadıp keyfi kapanlar
Ana yoldan, döne yola sapanlar
Onlar için eski, bir alev oldu!
X X X
Hâlbuki gerçek ne, hele bakınız;
Bizler âile olarak takımız…
Baba güneş, anne ay, çocuklar yıldız
Dedesiz, ninesiz torunlar yalnız…
X X X
Kalabalık, kum misâli bir yığın
Âilesiz fertten Allâh’a sığın…
Hem o, temelidir sosyâlitenin
Hem de aslı, insanda kalitenin…
X X X
Sıkı bir bağdır hem, olmayan kopuk!
Savrulmaya mahkûm, âdetâ köpük!
Ayrıca, birlik-dirliğin kaynağı
Toplama sütlerin yenmez kaymağı…
X X X
Nüvesi vatanın, ülkenin, yurdun
Onun varlığıyla devletler kurdun
Selçuklu, Osmanlı birer ocaktı
Asırlarca mazlumlara kucaktı…
X X X
Âleme nizam verdi adâletle
Âileden gelen bir asâletle
Onunla durdu hep millet ayakta
Onunla yürüyor huzur sokakta…
X X X
Rûhuna kasdedenler de gördüler
Boşuna mı Osmanlı’yı sürdüler?
O âile, o çınarın köküydü
Allâh için deyin; nesi kötüydü?
X X X
Demekki âile çok çok önemli
Üç kıtâ yetimler gözleri nemli!
Sonra yerlerine gelen kimlerdi?
Kimlere kalanlar, nere giderdi?
X X X
Âilesiz millet kimlere kaldı?
Ondan sonrasında nasıl yol aldı?
Ne idüğü belirsiz, bet ellerde
Öz vatanı; ama, gurbet ellerde!
X X X
Savruldu bir o yan, bir bu yanlara
Bu çok büyük bir ders, anlayanlara…
Gerçek anlamda toparlanmak için,
Muhtacız, gözünden damlayanlara!
X X X
Âile ki; devletin özü, cevheri
Cemiyetin örfü, hem karakteri
Gösterir tavrını gelince yeri
Halkın maddî, hem mânevî değeri
X X X
Ahlâkın, geleneğin mihenk taşı
Onsuz milletlerin bozulur başı…
Onun için krallıklar yaşıyor
Milletinin hassasını taşıyor
X X X
Batı mâlum, âileler devlettir
Bizdeyse sürgün, hayret ki hayrettir!
Elbette biliyoruz bu düşmanca
İşbirlikçi hâinlerce gayrettir…
X X X
Şimdi sıra taşrâ âilelerde
Başa açılacak gâilelerde!
Gelin dostlar, buna vermeyelim ön
Bu gidişle zîrâ, kalmayacak gön!
X X X
Sâhip çıkalım âileye, nesle
Yeniden dönelim başa hevesle
Âile merkezli toplum olalım
Hâneler canlansın, cıvıldayalım…
X X X
Âile olmazsak gâile olur
Sulh gider, herşey nizâ ile olur!
Âilen olmazsa nüfûsun olmaz
Âilen olmazsa nüfûzun olmaz!
X X X
Ne, dünyâ yüzünde bir ağırlığın
Ne de âhirette bir uğurluğun!
Zîrâ Efendimiz kesret bekliyor
Ümmet de kudrete hasret bekliyor…
X X X
Birlik-berâberlik, dirlik-düzenlik
Kâlp-kâlbe olmadan olmaz hiç şenlik
Büyük bayram için büyük âile
Gönül coğrafyamız maa-âile…
X X X
Haydi millet, haydi ümmet elele
Artık irâdeyi alalım ele
Haydi başlayalım iştihâ ile
Haydi başlayalım Bismillâh ile…