Bir olayın içinde olmak o olayın büyüklüğünü idrak etmeye yetmiyor. O olayın içinden çıkar, biraz da zaman geçtikten sonra o olaya bakarsanız onun büyüklüğünü ve cesametini ancak o zaman anlayabilirsiniz. Aşağıda okuyacağınız olay da işte tam anlatmaya çalıştığım şeyin ta kendisidir.
2003 yılında tanıştığım Diyarbakırlı Seyfettin ismindeki arkadaş benimle tanıştığı gün bir anekdotunu anlattı.
Diyarbakır / Bağlar Belediye Başkanı Ahmet Yağmur’u makamında ziyaret…
Ramazan ağabey 90’lı yıllarda Diyarbakır’ın filan ilçesinde çalışırken, Diyarbakır Milli Gençlik Vakfı’ndan (MGV) bazı görevliler geldi ve bana;
“Seyfettin usta, sana önemli bir vazife vereceğiz” dediler.
Ben; “Ne vazifesi?” dedim.
“MGV ilçe temsilciliği yani MGV ilçe başkanlığı görevi” dediler.
Ben şaşırdım kaldım! “Gidin, daha iyi birini bulun” dedimse de ısrar ettiler. Zira benim adımı verenler; “Bu işi yapsa yapsa Seyfettin yapar” demişler.
Arkadaşlara itiraz ettim çünkü ben ara sıra içki içen biriydim bu vazife bana uygun değildi.
İlçeden ileri gelenlerde ısrar edince biz zaruriye görevi üslendim.
“Ne yapılması gerekiyor? Nasıl çalışmalar yapacağız?” diye sordum, anlattılar.
Sonunda görevi kabul ettiğimde bana;
“Bak Seyfettin usta, bu ilçedeki gençlerden sen mesulsün. Ahlaklı bir gençlik yetişmesi için gece gündüz çalışmalısın. Gençliğin abisi, babası sensin” dediler ve gittiler.
Artık İlçede MGV Başkanıydım.
NEFİS TERBİYESİ ŞART
Lakin kötü alışkanlığım olan alkolü henüz temelli bırakmamıştım.
Ara sıra gittiğim bir içkili mekân vardı. Gayri ihtiyari oradan geçerken içkili mekâna oturdum.
Garson beni görünce hemen içki ve mezeler getirdi masaya koydu.
Kendimle yani nefsimle savaş başladım. Bir masaya bir etrafıma baktım.
Kendi kendime; “Seyfettin, sen MGV başkanısın. Ümmetin gençlerine örnek olmalısın. Gençler sana emanet edildi” dedim veeeee…
Önümdeki içkili masaya öyle bir tekme savurdum ki gürültüyü duyan işyeri sahibi koştu yanıma geldi:
“Abi bir hatamız mı oldu? Abi, kusurumuza bakma…” demeye başladı.
Ben ayağa kalktım ve yüksek sesle bağırdım. “Bana bakın! Bana içki getirme bir daha! Ben MİLLİ GENÇLİK VAKFI başkanıyım ve bu ilçedeki tüm gençlerin ahlakından sorumluyum. Tamam mı?” dedim.
Mekân sahibi; “Tamam abi, hayırlı olsun” diyerek boynunu büktü ve ben o gün alkolü bıraktım.
Gece gündüz hayır işlerinde koştum.
——
Şimdi gelelim, bir başka gençlik profiline yani Kürşat Ayvatoğlu’na,
1993 doğumlu yani 28 yaşında.
AK Parti iktidara geldiğinde bu genç 8 yaşındaydı.
Önce Belediye’de sonrada AK Parti Genel Merkezi’nde büro elemanı olarak çalışmış.
Kokain çekmesiyle gündem oldu.
Ancak daha önemlisi milyonluk ciplerle eğlence yerlerinde harcamalarıyla, genç kız arkadaşlarıyla sosyal medyadaki görüntüleriyle dikkatleri üzerine çekti.
Nasıl oluyor da bir büro memuru 28 yaşında milyonluk insan oluyordu? Hem de Hz. Ömer (r.a.) arıyoruz diyen muhafazakâr bir partinin Genel Merkezi’nde…
Hem de Bakanlarla hatta Reis’le çekildiği fotoğraflarla gösteri yapan bir çocuk.
AKP Genel Merkezi’ndeki 28 yaşındaki bir çocuk bu vaziyetteyse diyerek düşünmeye başlamaz mı insanlar?
Elbette kokain çekmesi şahsi bir kabahat,
Fakat milyonluk mal varlığına nasıl kavuştu?
Genel Merkez idarecileri bunu sorgulamadılar mı? Yoksa?
Hep beraber kollektif olarak mı çalışıyorlar? Yoksa bu işleri hep beraber mi yapıyorlar diye gelmez mi insanların aklına? Acaba Genel Merkez böyle ise İl Başkanlıkları ne âlemdedir demezler mi?
Milli Gençlik Vakfı (MGV) görevi bana ‘Önce AHLAK ve MANEVİYAT’ın ne kadar önemli olduğunu anlattı bana.
02:00
02:00
News