Libas-Nâme

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Hiç mi değeri yok bildiklerinin; 

Rüzgâra kapılır, sele uyarsın! 

Moda karşısında selâma durur; 

Ayak uydurmakla gurur duyarsın! 

Din ne, diyânet ne; örf-âdet nedir? 

Değil mi insanlar uysun diyedir? 

Kaale almamak acep niyedir? 

Kendini ne sanır, neye sayarsın? 

Sanki dünyâ senin kendi mülkündür 

Geçerli Hak değil keyfî ülkündür! 

Akıl var; nakiller boşa telkindir! 

Yolun ne, yönün ne; neye ayarsın? 

Gidişin, varışın burun doğrusu! 

Sana düz görünür nefsin eğrisi! 

Umurunda değil ezan çağrısı 

Her şeyler yolunda; çok bahtiyarsın?! 

Ya yarın n’olacak, öbür günü var? 

Dünyâlar gelecek gün gelince dar! 

Kapanınca güvendiğin kapılar; 

Kaçabilir misin, nere kayarsın?

Hep kısadan kestin, giymedin libas 

Sakınmayı gördün, gereksiz, abes! 

Hayat örneklerin nerden iktibas? 

Neyin var, neyin yok; çağa boyarsın! 

Allâh’ın boyası değil umurda; 

Edep, hayâ olmayınca hamurda 

Hiç utanılır mı, çağdaş olur da? 

Kendini batırır, derde koyarsın!… 

Nûrânî; sokağı, çarşıyı bırak 

Câmiler, cumâlar, cemaate bak 

Kimse örnekliğe değil hiç merak 

Çok kafa takarsan, şafttan kayarsın!

Örnek muallim yok; sıradan çoğu 

Âlimlerin geçti devrânı, çağı 

Kiminin net değil hiç solu-sağı 

Sen söyle, bu hâli nere koyarsın? 

Sana bakan fark etmiyor hâlini 

Göremiyor sende Hak misâlini 

Allâh affeder mi bu ihmâlini; 

Ey hoca bahtına nasıl kıyarsın? 

Sahil boyu dolaşırken meselâ 

İnsanlar hep üryanlığa müptelâ 

Görenin aklına gelir mi Mevlâ? 

Yoksa süsünle sen de mi bayarsın? 

Sakalları dizde, kollar omuzda! 

Baldırlar-bacaklar ortada düzde 

Hassas değil isen kışta ne yazda 

Şeytanın emrinde günâh yayarsın! 

Anneler-babalar çocuktan önde! 

Bayramda-seyranda, toyda-düğünde 

Bir düşün, şu hâlle bir öldüğünde 

Artık dönüşü yok, nasıl cayarsın? 

Çok merak ederim; n’oluyor böyle? 

Ele ne geçiyor, açıkken söyle? 

Kefene girmeden örtünsen şöyle; 

Niye söz dinlemez, teni soyarsın? 

Değil sâde şehir, köyde, kırsalda 

Bağlarda, bahçede, ağaçta, dalda 

Ormanda, harmanda, yeşilde, alda 

Hey Müslüman millet sen kime yârsın?

Gelmedi mi hâlâ uyanma vakti? 

Yeter, köprü altı çok sular aktı! 

Güneş uzaklaştı, geriye baktı;

Dünyaya güvenme, anda kayarsın…